وقتیکه آقا و مولایمان مهدی (عج) بیاید  

من با گوش جانم، صدای قدمهای آخرین سوار سپیده را که از آنسوی انتظار، گام به گام به سرزمین سبز ظهور نزدیک میشود، می شنوم. این را زمانه زخم خورده و تاریخ ِ زجر کشیده و روزگار خسته و پیر میگوید. از برگ برگ رنگ پریده ی گُل های باغچه هامان و از آه و ناله طفلان و مردمان ستم دیده و زجر کشیده و ومحرومان و گرسنگانی که برای لقمه نانی جان میدهند و کُرور کُرور ثروت آنان را ، چپاولگران و جبّاران و ستمگران زمانه به یغما می برند ، بوی بشارت آنرا می شود شنید.

پیامبران ، امامان، بزرگان دین و ... و حتی گُل ها، پیام آوران بهار و شادی اند. اگرچه گلهای باغچه های ما لگد خورده ناکسین و مارقین و منافقین و ... و سیلی خورده حادثه های دوست و دشمن زمانه اند. ولی پیام بشارت آمیزشان بخوبی حس میشود که مهدی عج می آید.